مدح و منقبت حضرت امام رضا علیه‌السلام
همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود هرکس میان صحـن حـرم راه می‌رود از هرچه غصه دارد و غم، می‌شود رها هر سائـلی به خـدمت این شـاه می‌رود وقـتـی فـرشـتـه‌های حـرم بال می‌زنند از ســیـنـه‌هـای شـعـلـه‌زده آه مـی‌رود اینجا بهـشت روی زمین فـرشته‌هاست از کـوی تـو فـرشـتـه به اکراه می‌رود خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنی‌ست هر شب به پـای‌بـوسی آن مـاه می‌رود باب‌الجواد راه ورودی به قـلب توست حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود |